- борала
- ет. Борау, жан-жағына ұшу (шашырау). Балтаны көкеме ұқсап сілтеп жатырмын, әй бірақ олай-бұлай б о р а л а п ұшқан жаңқалар мардымсыз (Қ. Омаров, Әке, 84).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
